Nú finnst Kallinum gaman

GUÐBRANDUR verður að átta sig á því að það er búið að vera læknislaust hér í 5 mánuði (utan einhverja 2 eða 3 mánuði þegar tveir starfandi læknar voru á heilsugæslunni). Miðað við þennan langa tíma finnst Kallinum ekki mikið til afreka Guðbrands og bæjarstjórnar koma í þessum málum. Hvað er oft sagt? „Ein vika er langur tími í pólitík!“ En mikið agalega eru fimm mánuðir langur tími í pólitíkinni.
TELUR GUÐBRANDUR að ekki sé hægt að beita heilbrigðisráðherra, ráðuneytið, þingmenn eða hverja þá aðila sem koma að þessum málum meiri þrýstingi? Kallinn fullvissar Guðbrand um að svo sé. Það er hægt að beita ýmsum aðferðum við að koma málinu á rekspöl. Til dæmis gæti Guðbrandur, Samfylkingin eða aðrir sveitarstjórnarmenn boðað til annars borgarafundar þar sem ráðherra væri boðið að koma, ásamt framkvæmdastjóra Heilbrigðisstofnunarinnar og sitja fyrir svörum um þetta ástand.
EN KALLINN er samt ánægður með svarbréf Guðbrands og telur að hann, ásamt fleiri bæjar- og sveitarstjórnarmönnum muni loks láta verulega að sér kveða í þessum málum. Guðbrandur verður nefnilega að muna það að hann var kosinn af fólkinu í Reykjanesbæ og hann situr þar í umboði íbúanna, þeirra sömu og þurfa á heilsugæslu að halda á svæðinu.
KALLINN vonast eftir svörum frá fleiri aðilum – þannig skapast umræða og um leið þrýstingur á að deilan verði leyst. Það er einmitt það sem Kallinn vill sjá gerast.
ÞAÐ ER SAMT spurning hvort ekki sé þörf á nýjum borgarafundi um læknadeiluna. Kallinn óskar eftir viðbrögðum við þeirri hugmynd.
Kveðja, [email protected]