„ég elska að vera hérna“

„Ég var að ljúka háskólanámi í fjármálum núna í desember en mig langaði að halda áfram að leika fótbolta og þroskast sem leikmaður.

Ég byrjaði að spila fótbolta þegar ég var fimm ára gömul. Félagið sem ég æfði hjá var mjög nálægt þar sem ég bjó svo það var mjög þægilegt, ég var reyndar í félaginu alveg þangað til ég fór í háskóla. Fótbolti er sú íþrótt sem ég stundaði mest sem barn, ég prófaði hinar og þessar íþróttir þegar ég var yngri, eins og sund, fimleika og blak en fótboltinn togaði mig alltaf til baka.“

Ég er að hefja minn atvinnumannaferil og Keflavík er fyrsta liðið sem ég leik með – og ég er virkilega að njóta þess. Þetta er öðruvísi, fólk heldur kannski að vinna við fótbolta sé bara ein klukkutíma æfing á dag og svo hafir þú 23 tíma til að leika þér. Það er alls ekki þannig. Leikmenn þurfa stöðugt að vera með hugann við það sem þeir eru að gera, þetta er stanslaus vinna við að undirbúa sig og byggja upp. Þótt ég hafi meiri frítíma þá hefur verið svolítið erfitt að aðlagast þessu lífi en ég finn samt að þetta er eitthvað sem mig langar virkilega að gera.“

Tiffany segir liðsfélaga sína hafa tekið sér afskaplega vel við komuna hingað og henni hafi fundist hún velkomin og fallið strax vel inn í hópinn.

„Við deilum þrjár saman íbúð og það er gott að hafa félagsskap hver af annari. Ef maður væri einn held ég að það væri leiðigjarnt til lengdar. Ég er bara ein, á ekki kærasta eða neitt svoleiðis, svo ég gat bara pakkað saman og farið. Svo það var frekar auðvelt.“

– Hvernig líst foreldrum þínum á þetta?

„Mamma var hér fyrir tveimur vikum og ég held að þau elski þetta. Kannski vegna reynslu sinnar sem skiptinemar þá eru þau mjög hvetjandi – og það að ég muni mögulega spila á hinum ýmsu stöðum gefur þeim líka afsökun til ferðalaga.

Mamma sagði við mig: „Ó, svo þú ert á Íslandi. Enn sniðugt, ég kíki kannski á þig og elda ofan í þig – og skoða mig kannski aðeins um í leiðinni.“ Þau hvetja mig til þessa lífsstíls, að ferðast og skoða heiminn. Þetta er eitthvað sem ég kann að meta við evrópskan lífsstíl, heima í Bandaríkjunum snýst allt um vinnu frekar en að leyfa sér að njóta lífsins. Ég er ekki að fara að vinna einhverja skrifstofuvinnu á næstunni, það er alveg á hreinu, ég ætla að lifa og njóta. Maður getur bara unnið í takmarkaðan tíma við að spila fótbolta, mig langar ekki að vinna einhverja vinnu frá níu til fimm bara fyrir peningana. Mín vinna er að leika fótbolta, sem ég elska – og ég elska að vera hérna. Ég meina, hvað eru margir sem ákveða bara að fara og búa á Íslandi? Mér finnst ég lánsöm að fá að spila fótbolta og hafa fengið að ganga í skóla og þess háttar.

Tiffany spyr mig hvort tælenska samfélagið í Reykjanesbæ sé stórt því hún hafi tekið eftir tælensku hofi í bænum.

„Það er bara í göngufæri við þar sem ég bý. Þótt ég sé hálf tælensk og hálf dönsk þá tala ég hvorki tælensku né dönsku. Þetta hljómar kannski undarlega en ég hef velt því fyrir mér að kynnast tælenska samfélaginu hér, langar að komast inn í tungumálið – það myndi t.d. hjálpa mér þegar ég er með landsliðinu. Ég ætla allavega að kynna mér þetta hof og sjá til með hugleiðslu þar.

Ég lít ekki á sjálfa mig sem trúaða en andlega tel ég mig vera. Þótt ég hafi alist upp í Georgia þar sem kristni er mjög ráðandi hafa þessi mál aldrei skipt foreldra mína miklu máli. Pabbi er búddisti en mamma alin upp í kristni, samt voru aldrei neinir árekstrar þeirra á milli, hvorugt reyndi að fá hitt til að taka upp sína trú – þú gerir þitt og ég geri mitt var frekar viðkvæðið.“

Þegar við ræðum um önnur áhugamál segist Tiffany hafa mjög gaman af leir- og keramikvinnslu og eigi eftir að finna sér staði hér til að sinna því hér. 

„Ég kynntist keramikvinnslu í skóla og fannst það mjög gefandi. Ég stóð sjálfa mig jafnvel að því að sleppa mat og svona því ég fékk svo mikið út úr þessu. Það róar hugann og er streytulosandi. Það er líka svo skemmtilegt að mamma byrjaði líka á þessu fyrir svona ári síðar, sem er yndislegt. Svona sameiginlegt áhugamál hjá okkur tveimur.

– Tiffany segir að sér lítist mjög vel á það sem hún hefur kynnst hér á Íslandi til þessa – en hvaða augum lítur hún framtíðina?

„Allar móttökur hér hafa verið til fyrirmyndar, allt starfsfólkið hjá Keflavík og liðsfélagar hafa verið mjög almennileg og bara gott eitt um það að segja. Ég sé fyrir mér að ég muni ílengjast hérna, alla vega á meðan ég er að þroska sjálfa mig. Kannski kemur sá tímapunktur, eftir nokkur ár, þar sem ég tel mig þurfa aðrar áskoranir en ég sé það ekki gerast í bráð. Núna einbeiti ég mér eingöngu að þessu verkefni, að leika með Keflavík.“

– Hvernig líst þér á íslensku deild­ina af því sem þú hefur séð?

„Ég held að Keflavík eigi eftir að standa sig í deildinni í ár. Miðað við það sem ég hef eftir liðsfélögum mínum þá er enginn stórmunur á liðunum í deildinni og okkar lið á eftir að ná að kynnast og ná betur saman. Við erum nokkrar nýjar í liðinu, ég meina Aerial [Chavarin] var bara að spila sinn fyrsta leik í gær, svo við eigum eftir læra betur inn á hver aðra og slípa okkar leik.“