Upplýsingaóreiða meirihlutans, rökleysa og ásakanir um ósannindi

Það verður seint upp á vinstri meirihluta Samfylkingar, Framsóknar og Beinnar leiðar í Reykjanesbæ logið, að þar leggi fólk sig ekki fram við að þvæla sannleikanum og snúa út úr umræðunni til að breiða yfir eigið getuleysi. Staðreyndir skipta meirihlutann engu máli og hefur hann ítrekað farið með umræðuna út og suður, til að þurfa ekki að bregðast við, hvað þá svara, raunverulegri gagnrýni.

Gagnrýni okkar bæjarfulltrúa Sjálfstæðisflokksins á flutning bókasafnsins í Hljómahöll hefur frá upphafi snúist um það hversu illa ígrundaður hann er. Við höfum bent á að ekki hafi verið unnið faglega að því að meta heildaráhrifin á starfsemi þeirra stofnana sem fyrir eru, bókasafnsins þar á meðal. Eins höfum við óskað eftir framtíðarsýn og stefnu í menningarmálum sveitarfélagsins og að skoðað væri heildstætt það menningarhúsnæði sem sveitarfélagið á og framtíðarþarfir. Meirihlutinn hafnar þessu alfarið enda löngu búinn að ákveða að í Hljómahöll skuli bókasafnið í gjörbreyttri mynd, starfshópar hafa ekki annað hlutverk en að láta skóinn passa, sama þó höggva þurfi tær af fætinum. Til að kóróna vinnubrögðin hefur ekki verið unnin heildstæð fjárhagsáætlun, enda ekki vitað hvert verkefnið er!

Það erum ekki við sem völdum upplýsingaóreiðu, um það sér meirihlutinn alveg sjálfur með því að vera stöðugt að leita leiða til að troða þessum stofnunum saman. Það gerir hann þrátt fyrir ítrekaðar hindranir, með tilheyrandi breytingum sem dregnar eru fram á síðustu stundu og starfsfólk og bæjarbúar eru ekki upplýstir um. Þetta kallar meirihlutinn réttilega upplýsingaóreiðu en reynir að kenna bæjarfulltrúum Sjálfstæðisflokksins um. Munurinn á meirihlutanum og okkur bæjarfulltrúum Sjálfstæðisflokksins er sá að við höfum rætt við fjölmargt starfsfólk Hljómahallar og Tónlistarskólans, augliti til auglitis. Ekki í gegn um verkefnastjórn eða skýrslur sem skrifaðar eru og niðurstöður túlkaðar eftir hentugleika, til dæmis nú, þegar lykilforsendur í skýrslu verkefnisstjórnar hafa allt í einu lítið sem ekkert vægi.

Staðreyndirnar sem við höfum bent á í gagnrýni okkar eru fjölmargar og meðal annars eftirfarandi:

Farið var af stað í verkefnið að finna bókasafninu nýjan samastað án þess að skoða og greina aðra kosti en Hljómahöll. Hvað þá að fara í þarfagreiningu á og framtíðarsýn menningarhúsnæðis sveitarfélagsins. Bæjarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins var fulltrúi í undirbúningsnefnd sem lögð var niður þar sem fulltrúar meirihlutans neituðu að fallast á að faglegri vinnubragða væri þörf áður en ákvörðun sem þessi væri tekin.

Ráðinn var verkefnastjóri fyrir á annan tug milljóna til að fá faglegt mat á því hvernig bókasafninu og viðbótarhlutverkum þess væri best fyrir komið í Hljómahöll. Í skýrslu verkefnastjórans kom fram að húsnæðið væri of lítið til að rýma þessar þrjár stofnanir, og að forsenda til að verkefnið gengi upp væri viðbygging fyrir geymslur og starfsaðstöðu tónlistarskólans. Það mál hefur ekki verið leyst þrátt fyrir panikástand og áherslu á að koma nýrri tillögu í gegn um grenndarkynningu með hraði eftir að upphaflegu tillögunni var hafnað.

Meirihlutinn er ekki enn búinn að ákveða hvað þau eru að gera og hvaða sýn þau hafa til framtíðar. Þannig hafa þau ýmist talað um Hljómahöll sem bókasafn, samfélagsmiðstöð, menningarhús og jafnvel samgöngumiðstöð. Framtíðarsýn þeirra þriggja stofnana sem verið er að flytja saman er ekki tekin með í reikninginn, aðeins bókasafnsins, sem verið er að þróa í eitthvað allt annað en hið lögbundna hlutverk að lána út bækur og veita aðgengi að upplýsingum. Er það furða að við teljum óábyrgt að hefjast handa við að breyta tónlistarhúsinu okkar án þess að því fylgi heil hugsun?

Nú hefur meirihlutinn í rökþroti sínu síðustu daga brugðist við gagnrýni okkar á verklagið með enn einni útgáfunni: Markmiðið er að Hljómahöll eigi að vera fyrir alla bæjarbúa, ekki bara þá sem eiga peninga (það eru nefnilega bara auðjöfrar sem eiga börn í tónlistarskólanum og borga sig inn á tónleika og aðra viðburði, sveiattan)! Meirihlutinn gleymir því alveg að þeim hefur verið í lófa lagið að opna Hljómahöll fyrir bæjarbúum sl. tæpu ellefu ár sem þau hafa verið við völd og jafnvel verja þeim fjármunum sem fara í svona illa unnin verkefni í að niðurgreiða enn frekar skólagjöld tónlistarskólans, nú eða bjóða á ókeypis tónleika. Það þarf ekki að flytja bókasafnið til þess.

Að lokum bendum við á með ólíkindum ómerkileg orð starfandi bæjarstjóra og oddvita Framsóknarflokksins, Halldóru Fríðu, þar sem hún sakar okkur um ósannindi og segir orðrétt í viðtali við Víkurfréttir: „Kjörnir fulltrúar eiga að segja satt en ekki skálda eitthvað upp sem hentar hverju sinni til að skapa óvissu og sundrung milli íbúa, starfsfólks og stofnana.“

Við spyrjum okkur í ljósi þessara orða bæjarstjóra;

Er það skáldskapur að leggja áherslu á að vanda skuli til verka og að gagnrýna verklag þegar framkvæmdir eru hafnar, áður en fullnægjandi hönnun er lokið og samþykktir fengnar?

Er það skáldskapur að gámum, sem ætlaðir voru í geymslur og aðstöðu starfsfólks, var hafnað í grenndarkynningu og í framhaldinu af umhverfis- og skipulagsráði?

Er það skáldskapur að benda á að það var ekkert plan B varðandi viðbótaraðstöðu? Að minnsta kosti hafði meirihlutinn ekki kynnt það neins staðar, en núna koma þau fram með teikningar sem ekki hafa verið lagðar fram með formlegum hætti. Nýjasta útgáfan er; byggja á við Hljómahöll til að redda geymsluplássinu! Sú hugmynd er á byrjunarstigi en kynnt sem fullkomin lausn. Það gleymist að lögformlegt ferli er eftir, teikningar munu verða kynntar á fundi Umhverfis og skipulagssviðs í vikunni. Þá á bæjarstjórn eftir að samþykkja og einnig á eftir að leggja fram kostnaðarmat til samþykktar fyrir bæjarráð og til staðfestingar í bæjarstjórn.

Meirihlutanum finnast þetta hin ásættanlegustu vinnubrögð. Vinnubrögð sem ekki þola gagnrýni, enda svara þau henni ekki öðruvísi en með útúrsnúningi og ásökunum um ósannindi. Hvar liggur skáldskapurinn?

Það mætti segja að nú sé komið nóg, þessum málflutningi sé ekki hægt að svara lengur, enda lítur ný útgáfa dagsins ljós í hvert sinn sem bent er á hvað betur má fara.

Er það ásættanlegt fyrir bæjarbúa?

Helga Jóhanna Oddsdóttir
Margrét Sanders
Guðbergur Reynisson